ناتانیل ریموند، پژوهشگر دانشگاه ییل که در هاروارد سخنرانی می‌کرد، اعلام کرد که تیمش در طول جنگ سودان، کشتارهای جمعی را با استفاده از تصاویر ماهواره‌ای ثبت کرده است. به گفته ریموند، در الفاشر و الجنینه هزاران غیرنظامی بدون امکان دریافت کمک، هدف «طرحی نظام‌مند برای نابودی» قرار گرفتند.

ناتانیل ریموند، مدیر آزمایشگاه تحقیقات انسانی دانشگاه ییل در آمریکا، یافته‌های «هولناک» مربوط به کشتارهای صورت‌گرفته توسط نیروهای حمایت سریع در منطقه دارفور سودان را منتشر کرد. اظهارات او در نشست ویژه بحران سودان که در دانشکده کندی دانشگاه هاروارد برگزار شد، مطرح شد.

ریموند توضیح داد که در روز سقوط الفاشر به‌دست نیروهای حمایت سریع، نخستین گزارش‌ها از شبکه‌های میدانی منطقه رسیده است: «روز اول گفته شد ۱۲۰۰ نفر کشته شده‌اند، چند ساعت بعد این عدد به ۱۰ هزار رسید. روز بعد تمام ارتباطات قطع شد. احتمالاً همه آن‌ها جان خود را از دست داده‌اند.»

کشتار از دید ماهواره

ریموند اعلام کرد که تیم او بنا بر درخواست دولت آمریکا، در همان هفته‌های نخست جنگ مأموریت یافته و با تصاویر ماهواره‌ای با وضوح بالا وضعیت میدانی را به آمریکا و نیز به عربستان سعودی ــ میانجی گفت‌وگوهای جده ــ گزارش داده است.

او گفت هنگام ثبت حملات نیروهای واکنش سریع در دارفور، «در تصاویر منتشرنشده، از توده‌های اجساد رهاشده در خیابان‌ها به‌عنوان نقاط اندازه‌گیری استفاده کرده‌اند.»

به گفته او، اجساد جوانان در تصاویر ماهواره‌ای به طور متوسط ۱٫۳ متر و اجساد مردان بزرگسال ۲٫۳ متر دیده می‌شدند. ریموند افزود: «این نشان می‌داد که ابعاد مرگ‌ومیر تا چه اندازه گسترده است.»

کشتار هدفمند در الجنینه

ریموند گفت در زمانی که توجه جهان به درگیری‌ها در خارطوم معطوف بود، نیروهای حمایت سریع حمله گسترده‌ای علیه مردم ماسالیت در شهر الجنینه آغاز کرد: «مردم را به یک جهت می‌راندند و سپس از سوی دیگر محاصره کرده و در فاصله نزدیک دست به کشتار جمعی می‌زدند.»

این پژوهشگر اعلام کرد که پس از ثبت فرایند پاکسازی قومی در دارفور، تیم او در ژوئیه ۲۰۲۳ ــ یعنی دو سال و نیم پیش از کشتار الفاشر ــ دولت آمریکا و شورای امنیت سازمان ملل را محرمانه هشدار داده است.

۱۸ ماه محاصره: یکی از طولانی‌ترین‌ها در تاریخ

ریموند با بیان اینکه الفاشر طی ۱۸ ماه «در برابر چشمان جهان» محاصره بوده، افزود مدت محاصره این شهر «سه‌ونیم برابر محاصره استالینگراد و طولانی‌تر از محاصره لنینگراد» بوده است.

او گفت شهر به مدت ۱۵ ماه در سطح IPC5 (بالاترین درجه قحطی) قرار داشته و این وضعیت در تاریخ معاصر تقریباً بی‌سابقه است.

«جعبه مرگ»: سدی ۳۷ کیلومتری

بر اساس اظهارات ریموند، نیروهای حمایت سریع  پیرامون الفاشر سدی خاکی به ارتفاع حدود ۲٫۷ متر و طول ۳۷ کیلومتر احداث کرده است. این سازه به گفته او به «جعبه مرگی» تبدیل شده که مردم زغاوه باقی‌مانده در شهر را در آن محبوس کرده است.

او گفت پس از سقوط شهر، در تصاویر ماهواره‌ای «هزاران جسد» تنها در یک شب ظاهر شد. بیشتر این اجساد مربوط به افرادی بود که در همان لحظه اصابت گلوله بر زمین افتاده بودند و در تصاویر ماهواره‌ای به شکل‌های خمیده شبیه حروف C ،J و L دیده می‌شدند.

همچنین در تصاویر، کامیون‌های سنگین مسلح و لکه‌های وسیع قرمز رنگ قابل مشاهده بوده که به گفته ریموند «حوضچه‌های خون» بوده‌اند.  (ILKHA)